تصمیم اخیر نیروهای انتظامی مبنی بر جمع‌آوری تجمع گروهی از شهروندان در مقابل مجلس شورای اسلامی، که خواستار اجرای قانون موسوم به “حجاب و عفاف” بودند، ابعاد مختلفی را در بر دارد که نیازمند بررسی دقیق و موشکافانه است.
اگرچه دولت و نیروهای انتظامی بر غیرقانونی بودن این تجمع تاکید دارند، اما ریشه‌های شکل‌گیری آن، نقش برخی نمایندگان مجلس در تشویق و حمایت از آن، و مهم‌تر از همه، پیامدهای احتمالی اجرای چنین قوانینی بر آزادی‌های فردی و حقوق شهروندی، نباید نادیده گرفته شود.
واقعیت این است که این تجمع، هرچند غیرقانونی، بازتاب‌دهنده دیدگاه بخشی از جامعه است که بر حفظ حجاب به عنوان یک ارزش و هنجار اجتماعی تاکید دارند. اما در مقابل، بخش قابل توجهی از جامعه، به‌ویژه نسل جوان، خواستار آزادی بیشتر در انتخاب پوشش و مخالفت با دخالت دولت در امور شخصی هستند.
نادیده گرفتن این تنوع دیدگاه‌ها و اصرار بر تحمیل یک الگوی خاص، نه تنها به ایجاد شکاف و قطب‌بندی در جامعه دامن می‌زند، بلکه می‌تواند زمینه را برای بروز تنش‌ها و اعتراضات بیشتر فراهم کند.
برخورد با تجمع‌کنندگان
برخورد با تجمع‌کنندگان، به‌ویژه در صورت صحت ادعاهای مربوط به ضرب و شتم و هتک حرمت، نه تنها نقض حقوق شهروندی محسوب می‌شود، بلکه می‌تواند به سوءاستفاده رسانه‌های معاند و تشدید فضای بی‌اعتمادی عمومی منجر شود. لازم است نهادهای مسئول، به طور شفاف و بی‌طرفانه، به بررسی این ادعاها پرداخته و در صورت اثبات تخلف، با عوامل خاطی برخورد قانونی کنند.
نقش برخی نمایندگان مجلس در حمایت از این تجمع
متاسفانه، اظهارات برخی نمایندگان مجلس در حمایت از این تجمع و تشویق به اجرای قانون حجاب و عفاف، به نوعی مشروعیت‌بخشی به رفتارهای غیرقانونی و افراط‌گرایانه تلقی می‌شود. این رویکرد، نه تنها با وظایف نمایندگی در قبال همه مردم در تضاد است، بلکه می‌تواند به ایجاد فضای رعب و وحشت در جامعه و محدود کردن آزادی بیان و انتقاد منجر شود.
〉〉 توئیت وزیر خارجه عمان بعد از مذاکرات ایران و آمریکا
به نظر می‌رسد قانون حجاب و عفاف، با مفاهیم مبهم و تعاریف گسترده، زمینه را برای تفسیرهای سلیقه‌ای و برخوردهای تبعیض‌آمیز فراهم می‌کند. این قانون، در صورت اجرا، می‌تواند منجر به محدود شدن فرصت‌های اجتماعی، اقتصادی و آموزشی زنان، و افزایش خشونت و آزار جنسیتی شود.
در شرایطی که کشور با چالش‌های اقتصادی و اجتماعی متعددی روبروست، تمرکز بر مسائل کم‌اهمیت و ایجاد محدودیت‌های غیرضروری، نه تنها گره‌ای از مشکلات مردم باز نمی‌کند، بلکه می‌تواند به ناامیدی و نارضایتی بیشتر منجر شود. به جای اصرار بر تحمیل یک الگوی خاص پوشش، بهتر است دولت و مجلس با در نظر گرفتن تنوع فرهنگی و اجتماعی جامعه، و با احترام به آزادی‌های فردی و حقوق شهروندی، بستری را فراهم کنند تا همه افراد بتوانند با حفظ کرامت و امنیت، در عرصه‌های مختلف زندگی مشارکت داشته باشند.
ما معتقدیم که آزادی پوشش، تا جایی که به حقوق دیگران آسیب نرساند و مخل نظم عمومی نباشد، حق مسلم هر فرد است. اجبار و تحمیل، هرگز راهکار مناسبی برای ترویج ارزش‌ها و هنجارهای اجتماعی نیست. تنها از طریق گفتگو، تعامل و احترام متقابل می‌توان به یک تفاهم جمعی دست یافت و جامعه‌ای سالم و پویا بنا کرد.
باید یادآوری کنیم که دفاع از آزادی پوشش به معنای بی‌حرمتی به ارزش‌های مذهبی یا انکار اهمیت حجاب نیست. بلکه، به معنای احترام به حق انتخاب افراد و مخالفت با هرگونه اجبار و تحمیل در این زمینه است.
〉〉 ۴ نکته درباره آداب و رسوم عید نوروز در ایران
امیدواریم که مسئولان کشور با درک اهمیت این موضوع، رویکردی منطقی و عقلانی در پیش گرفته و با پرهیز از هرگونه رفتار و سیاستی که به تشدید شکاف‌های اجتماعی و محدود کردن آزادی‌های فردی منجر می‌شود، زمینه را برای تحقق عدالت و توسعه پایدار فراهم کنند.
